تأثیر عوامل فزاینده کارایی بر بهره وری کل عوامل تولید با تأکید بر مؤلفه های آمادگی فنی در کشورهای منتخب

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه الزهرا

2 دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی، گروه مدیریت، دانشگاه آزاد واحد الکترونیکی، ایران

10.22034/jiba.2019.9173

چکیده

در این مقاله سعی شده تأثیر عوامل فزاینده کارایی شامل آمادگی فنی، کارایی بازار کالا، کارایی بازار نیروی کار، توسعه بازار مالی، آموزش عالی و مهارت­افزایی و اندازه بازار بر بهره­وری کل عوامل در 40 کشور منتخب جهان طی دوره 2017-2011 بررسی شود. به­همین منظور، مدل تحقیق با استفاده از داده­های تابلویی و به روش­ گشتاورهای تعمیم­یافته در پنج حالت برآورد گردید. در حالت اول از شاخص کلی آمادگی فنی و در حالات دوم تا پنجم به تناوب از یکی از مؤلفه­های آن (شامل دسترسی به جدیدترین فناوری­ها، جذب فناوری در سطح بنگاه­ها، انتقال فناوری از طریق سرمایه­گذاری مستقیم خارجی و توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات) به عنوان متغیر کلیدی در مدل تحقیق استفاده شد. نتایج نشان داد ضریب تخمینی شاخص کلی آمادگی فنی و چهار مؤلفه آن بر بهره­وری کل عوامل تولید در کشورهای مورد مطالعه مثبت و معنادار است. همچنین، ضرایب تخمینی شاخص­های کارایی بازار کالا، کارایی بازار کار، توسعه بازار مالی، اندازه بازار و آموزش عالی و مهارت­افزایی به عنوان عوامل فزاینده کارایی بر بهره­وری کل عوامل مثبت و معنادار است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The Effect of Efficiency Enhancers Factors on Total Factor Productivity with the Emphasis on Technological Readiness in Selected Countries

نویسندگان [English]

  • Abolfazl Shahabadi 1
  • Azra Mohammadi 2
1 Alzahra University
2 MA in Management, Department of Business Management, Islamic Azad University E-Campus, Iran
چکیده [English]

In this paper, we tried to estimate the effect of increasing efficiency factors, including technological readiness, goods market efficiency, labor market efficiency, financial market development, higher education and training, and market size on total factor productivity in 40 selected countries during 2011-2017 using GMM estimator. Every state distinguished by the overall index and the technological readiness' components in each model. The results show that the estimated coefficient of the overall technical readiness index and its four components on total factor productivity is positive and significant. Also, the effects of control variables including the goods market efficiency, labor market efficiency; financial market development, higher education and training, and market size on total factor productivity are positive and significant.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Total Factor Productivity
  • Efficiency Enhancers Factors
  • Technological Readiness
  • Panel Data
اربابیان، شیرین و میرزایی، محمد. (1390). اثر انعطاف­پذیری نیروی کار بر رقابت­پذیری صنایع با فناوری برتر در ایران. پژوهشنامه بازرگانی، 15(60): 99-67.
امینی، علیرضا و انصاری، زهرا. (1391). تحلیل نقش سرمایه انسانی و تحقیق و توسعه در ارتقای بهره­وری کل عوامل تولید در بخش­های خدماتی منتخب. اقتصاد مالی و توسعه، 6(21): 82-59.
امینی، علیرضا.، فرهادی کیا، علیرضا و ازوجی، علاءالدین. (1391). اندازه­گیری و تحلیل شاخص­های عمومی بهره­وری به تفکیک بخش­های اقتصادی ایران، با رویکرد نوین. اقتصاد و الگوسازی، 3(10): 236-190.
بهکیش، محمدمهدی. (1389). اقتصاد ایران در بستر جهانی شدن. تهران: نشر نی، چاپ پنجم.
ترابی، تقی.، پیکارجو، کامبیز و آبرون، نرجس. (1389). بررسی تأثیر توسعه مالی بر رشد اقتصادی کشورهای درحال توسعه نفتی و غیر نفتی. مطالعات مالی، 3(7): 163-139.
جعفری صمیمی، احمد.، دقیقی اصلی، علیرضا و عرب، مهشاد. (1388). بررسی تأثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر بهره­وری کل عوامل تولید در کشورهای منتخب جهان. اقتصاد مالی، 3(9): 22-1.
حکیمی­پور، نادر و هژبر کیانی، کامبیز. (1387). تحلیل مقایسه­ای کارایی بخش صنایع بزرگ در استان­های ایران با استفاده از روش تابع مرزی تصادفی. دانش و توسعه، 22(24): 167-138.
درخشان، مسعود. (1389). اقتصاد سنجی. تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه­ها (سمت). چاپ هفتم.
سپهردوست، حمید و افشاری، فتح اله. (1395). اثر توسعه مالی و اعطای تسهیلات بانکی بر بهره‏وری کل عوامل تولید در بخش صنعت. مطالعات اقتصادی کاربردی ایران، 5(20): 251-221.
شاه­آبادی، ابوالفضل و صادقی، حامد. (1390). ارزیابی وضعیت رقابت­پذیری کشورهای عضو اوپک، با تأکید بر مؤلفه­های نوآوری­محور. رشد فناوری، 7(9): 15-3.
شاه­آبادی، ابوالفضل و فعلی، پریسا. (1390). تأثیر توسعۀ مالی بر بهره­وری کل عوامل در ایران. اقتصاد و تجارت نوین، 6(23 و 24): 133-111.
شاه­آبادی، ابوالفضل.، مرادی، علی و تورانی، نیکتا. (1396). اثر متقاطع فراوانی منابع طبیعی و حکمرانی خوب بر بهره‌وری کل عوامل تولید در کشورهای صادرکننده نفت. پژوهشنامه بازرگانی، 22(85): 25-1.
شیرکوند، سعید. (1391). سازمان­های پولی و مالی. تهران، انتشارات کویر ، چاپ اول.
طیبی، سید کمیل و بابکی، روح­اله. (1387). نقش بازبودن اقتصاد در درجه تأثیرگذاری سرمایه­گذاری مستقیم خارجی(FDI)  بر صادرات کشورهایی آسیایی-اقیانوسیه: درسی برای اقتصاد ایران. پژوهشنامه بازرگانی، 12(48): 68-39.
عیسی­زاده، سعید و صوفی مجیدپور، مسعود. (1396). رشد بهره­وری کل عوامل تولید، پیشرفت تکنولوژیکی، تغییرات کارایی: شواهد تجربی از صنایع تولید ایران. مدلسازی اقتصادی، 11(4): 48-20.
فلاحی، محمد علی.، جندقی میبدی، فرشته و اسکندری­پور، زهره. (1394). تأثیر ابعاد سرمایه انسانی بر بهره‌وری کل عوامل تولید در اقتصاد ایران. مطالعات اقتصادی کاربردی ایران، 4(16): 106-81.
کمیجانی، اکبر و معمارنژاد، عباس. (1383). اهمیت کیفیت نیروی انسانی و R&D (تحقیق و توسعه) در رشد اقتصادی ایران. پژوهشنامه بازرگانی، 8(31): 31-1.
متفکرآزاد، محمدعلی.، رنج­پور، رضا و سلیمی­شندی، سمیرا. (1394). تحلیل تأثیر کاهش نابرابری آموزشی بر بهره­وری کل عوامل تولید در ایران. پژوهش و برنامه­ریزی در آموزش عالی، 21(2): 62-43.
منکیو، گریگوری ان. (1390). اقتصاد کلان. مترجمان: برادران شرکاء، حمیدرضا و پارسائیان، علی. انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی، چاپ سوم.
نجاتی، مهدی و اکبری فرد، حسین. (1397). ارزیابی اثرات سرریز تکنولوژی حاصل از صادرات کالاها بر بهره­وری کل عوامل تولید در زیرگروه­های بخش صنعت: مورد ایران.اقتصاد و تجارت نوین، 13(1): 166-141.
نوفرستی، محمد. (1378). ریشه واحد و همجمعی در اقتصاد سنجی. تهران: مؤسسه خدمات فرهنگی رسا، چاپ اول.
هادی زنوز، بهروز و بختیاری، حمید. (1389). اندازه­گیری تغییرات بهره­وری کل عوامل تولیدی صنایع بزرگ در استان­های ایران. پژوهشنامه اقتصادی، 10(2): 266-241.
هژبر کیانی، کامبیز و سرلک، احمد. (1396). بررسی تأثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر بهره­وری سرمایه و کل عوامل تولید در ایران (مطالعه موردی: کارگاه­های بزرگ صنعتی استان یزد).اقتصاد مالی، 11(39): 100-83.
 
Ahn, S.C. & Schmidt, P. (1995). Efficient estimation of models for dynamic panel data. Journal of Econometrics, 68(1): 5–27.
Akinlo, A. E. Adejumo, O.P. (2016). Determinants of total factor productivity growth in Nigeria, 1970–2009. Global Business Review, 17(2): 257-270.
Arellano, M. Bond, S. (1991). Some tests of specification for panel data: Monte Carlo evidence and an application to employment equations. Review of Economic Studies,97: 58-277.
Arellano, M. Bover, O. (1995). Another look at the instrumental-variable estimation of error-components models. Journal ofEconometrics, 68(1): 29-51.
Balcerzak, A.P. Pietrzak, M.B. (2016). Quality of institutions and total factor productivity in the European Union. Statistics in Transition new series, 17(3): 497-514.
Baltagi, B.H. (2005). Econometric analysis of panel data. John Wiley & Sons Inc, 3rd Edition, New York, USA.
Barro, R. Sala-i-Marti X. (1995). Economic growth. New York. McGraw-Hill, Advanced Series in Economic.
Blundell, R. Bond, S. (2000). GMM estimation with persistent panel data: An application to production functions. Econometric Reviews, 19(3): 321–340.
Casero, P.A. (2004). Growth, private investment and the cost of doing business in Tunisia: A comparative Perspective. Middle East and North Africa working paper series, 34(1): 1-38.
Cho, D.S. (1998). From national competitiveness to bloc and global competitiveness. Competitive Review, 8(1): 11–23.
Dedrick, J., Kraemer, K.L. Shih, E.C.F. (2013). Information technology and productivity in developed and developing countries. Journal of Management Information Systems, 30(1): 97-122.
Edquist, H. Henrekson, M. (2016). Do R&D and ICT affect total factor productivity growth differently? Telecommunications Policy, 41(2): 106-119.
Fadiran, D. Akanbi, O.A. (2017). Institutions and other determinants of total factor productivity in Sub-Saharan Africa. Working Papers,714: 1-29.
Fayolle, A., Gailly, B. Lassas-Clerc, N. (2006). Assessing the impact of entrepreneurship education programmes: A new methodology. Journal of European Industrial Training, 30(9): 701-720.
Kovacic, A. (2007). Competitiveness evaluation of Slovenian economy. Romanian Economic Journal, 10(25): 269-294.
Levine, R., Loayza, N. Beck, T. (2000). Financial intermediation and growth. Journal of Monetary Economics, 46(1): 31-77.
Lucas, R.E. (1988). On the mechanics of economic Development. Jurnal of Monetary Economics, 22(1): 3-42.
Nelson, R. Phelps, E. (1966). Investment in humans, technological diffusion, and economic growth. American Economic Review, 56(2): 67-75.
North, D. (1990). Institutions institutional change and economic performance. Cambridge University Press, Cambridge.
North, D. (1994). Economic performance through time. American Economics Review, 84(3): 359-368.
Putnam, R.D. (1995). Bowling alone: America’s declining social capital. Journal of Democracy. 6(1): 65-78
Qutb, R. (2017). How education does at all levels influence total factors productivity growth? International Research Journal of Finance and Economics, 159: 58-75.
Rincon, A.A. Vecchi, M. (2004). The dynamic impact of ICT spillovers on companies' productivity performance. National Institute of Economic and Social Research, NIESR Dp. 245.
Romer, P.M. (1990). Endogenous technological change. Journal of Political Economy, 98(5): 71-102.
Seker, M. Saliola, F. (2018). A cross-country analysis of total factor productivity using micro-level data. Central Bank Review,18(1): 13-27.
Serdaroğlu, T. (2015). Financial openness and total factor productivity in Turkey. Procedia Economics and Finance, 30(15): 848–862.
Shurchuluu, P. (2002). National productivity and competitive strategies for the new millennium. Integrated Manufacturing Systems, 13(6): 408-414.
Van Wyk, J. (2010). Double diamonds, real diamonds: Botswana’s national competitiveness. Academy of Marketing Studies Journal, 14(2): 55-76.
Wu, J., Zhuo, S. Wu, Z. (2017). National innovation system, social entrepreneurship, and rural economic growth in China. Technological Forecasting and Social Change, 121(1): 238-250.